27 آذر روز وحدت حوزه و دانشگاه گرامی باد.

وحدت حوزه و دانشگاه گرامی باد.

وحدت اسلامی یکی از اندیشه های بنیادین اسلام است که هویت تاریخی مسلمانان بدان گره خورده است . عالمان و اندیشمندان بی شماری همواره طلایه دار این اندیشه ناب اسلامی بوده اند، چنان که در قرن حاضر امام راحل پرچمدار وحدت اسلامی و پیشگام این عرضه به شمار می آید . وحدت در مکتب امام - ره - که پایه های نهضت اسلامی بر مبنای آن شکل گرفت ، نه به عنوان یک راهبرد موقت  و یا حرکت مصلحتی و مقطعی ، بلکه به عنوان عامل حیات بخش و استمرار پیروزی اجتماع به شمار می آید.

از آن جا که وحدت را در اندیشه مصلح قرن می توان در دو بخش درون گفتمانی و برون گفتمانی پیگیری کرد،بر این اساس  نوشتار حاضر به بحث وحدت در حوزه درون گفتمانی خواهد پرداخت. یکی از لایه های وحدت در درون گفتمان ، وحدت حوزه و دانشگاه است . حضرت امام حوزه و دانشگاه را عامل اساسی  ایجاد حرکت در جامعه دانسته و معتقدند  "اگر این قشر را می توانستند از هم جدا کنند برای همیشه سایه استبداد  و استعمار بر این کشور حاکم بود ." ایشان با تأکید بر اتحاد همه اقشار می فرمایند : "امروز دانشگاه و  حوزه از هر محلی بیشتر به اتحاد و یگانگی احتیاج دارند" .

در اندیشه امام ، استقلال کشور در گرو حوزه و دانشگاه می باشد چنان که می فرمایند:" استقلال کشور ما منوط به استقلال همین دانشگاه ها  و فیضیه هاست "

مقام معظم رهبری به عنوان سکاندار کشتی انقلاب و ادامه دهنده راه امام نیز بر وحدت این دو قشر تاکید و می فرمایند : وحدت حوزه و دانشگاه  یعنی وحدت در  هدف و هدف این است که همه به سمت ایجاد یک جامعه پیشرفته ، مستقل ، جامعه امام ، جامعه پیشاهنگ ، جامعه الگو حرکت نمایند ."

ایشان از وحدت حوزه و دانشگاه به عنوان وحدت پا به پای علم و دین یاد کرده و می فرمایند: در نظام اسلامی علم و دین پا به پا حرکت کنند.  دانشگاه و حوزه یعنی دو شعبه از یک موسسه علم و دین این مؤسسه دو شعبه دارد؛ یک شعبه حوزه های علمیه و شعبه دیگر دانشگاه، باید این دو با هم مرتبط و خوش بین باشند با هم کار کنند از همدیگر جدا نشوند.

اکنون که به برکت خون شهدا به ویژه شهید بزرگوار آیت ا... دکتر محمد مفتح که یکی از منادیان وحدت حوزه و دانشگاه بود این مهم به عنوان یکی از شعارهای انقلاب اسلامی مطرح گشته ، شایسته است فرهیختگان حوزه و دانشگاه که از آگاهترین اقشار و نبض تپنده جامعه به شمار می آیند در یک مسیر قرار گرفته و با حرکت هماهنگ خویش رشد و تعالی اجتماع را به ارمغان آوردند . هر چند تا رسیدن به فضای مطلوب وحدت فاصله زیادی داریم ، اما شایسته است این دو نهاد  به مثابه دو بال پرواز جامعه قلمرو معرفتی یکدیگر شناخته و به دور از افراط و تفریط  مانیفست تحول انقلاب اسلامی را تبیین نمایند .

امروز جامعه اسلامی ، اختلاف یاران انقلاب را بر نمی تابد، از سوی دیگر استکبار نیز در انتظار تفرقه و اختلا ف  است  تا بتواند در این رهگذار به اهداف شوم خود دست یابد؛ وقت آن فرا رسیده است تا با رفع سوء ظن ها و به همت مجاهدان حوزه و دانشگاه صف مبارزه با استکبار شکل گرفته  و تمدن شکوهمند  اسلامی  از افول نجات یابد. این مهم تنها با گفتگوی عالمانه - بدون لجاجت و به دور از بی ادبی - ، پرهیز از قشری گرایی و پای بندی به قانون  بدون عدالت ستیزی   شکل خواهد گرفت و زمینه را برای نهضت نرم افزاری و تولید علم نیز فراهم خواهد ساخت .

 چنان که می دانیم دانشگاه امروز با دانشگاه سی سال قبل و حوزه امروز نیز با حوزه سی سال پیش  تفاوت  اساسی دارد . با وجودآن که  نباید از جنبه های  منفی چشم پوشید از نقاط مثبت هم نباید غافل بود. چرا که امروز پیشرفت های بزرگی پیش روی خود دارد. امروز صدها مؤسسه تحقیقاتی ، صدها حوزوی اهل قلم و صدها روشنفکر آشنا با علوم جدید و اهل تفکر اجتماعی در حوزه علمیه مشغول فعالیت می باشند .  دانشگاه امروز نیز  به مراتب مردمی تر،  زنده تر و دینی تر از دانشگاه قبل از انقلاب به رخ می نماید .

روح تحقیق و پیشرفت و علاقه به تولید علم  و حضور در صحنه رویارویی با مشکلات اجتماعی در دانشگاه های ما زنده است . قلب دانشگاه و حوزه امروز با صدای بلند می تپد و همه آنانی که مرگ دانشگاه  و افول حوزه را آرزو می کردند باید این آرزوی ننگین  را به گور ببرند . در عین حال امروز شاید همه ما نا آرام و از وضع موجود رضایت کامل نداشته باشیم ،  لکن این نارضایتی به معنای انکار پیشرفت ها نیست ، بلکه به دلیل اهداف والاتری است که قرار بود محقق گردند و این دغدغه ای مقدس است که باید حفظ شود . نباید ترسید نباید مأیوس شد ، بلکه باید مصمم و جدی باشیم و به آینده بزرگتری که باید ساخته شود بیندیشیم .

اکنون حوزه و دانشگاه با تهدید هایی از جمله غربزدگی، عوام زدگی ،تحجرگرایی ، اباحی گری و دین گریزی روبرو هستند که شایسته است ضمن ایستادگی در برابر این تهدیدها با بهره گیری از زبان و ادبیات هماهنگ و ایجاد سامانه های آموزشی و پژوهشی بنیان مرصوص تمدن اسلام را پایدار نمایند.

آرمانهای نظام و انقلاب در پرتو وحدت همه دلسوزان بویژه حوزویان دانشگاهیان امکانپذیر است و در صورت تحقق این مهم مدینه فاضله اسلام نیز تجدید بنا خواهد شد.

 وقت آن فرا رسیده است که با پرهیز از ستیزه جویی به جبران عقب ماندگی ها پرداخته و با گام های استوار راه رسیدن به توسعه همه جانبه ایران عزیز را هموار و در پرتو آن چراغ فرهنگ و تمدن اسلامی را پر فروغ نمائیم.