ولادت حضرت زینب کبری و روز پرستار مبارکباد

درودهای خدا بر تو پرستار              که هستی ناجی و دلسوز بیمار

حضرت زینب (س)، دختر امیرالمومنین (ع) و حضرت زهرا (س) که در سال پنجم یا ششم هجری در مدینه متولد شد. وی همسر عبدالله بن جعفر بود و در واقعه کربلا با دو فرزندش در کنار برادرش امام حسین (ع) حضور داشت. فرزندانش در این جنگ به شهادت رسیدند. با پایان یافتن جنگ، وی و دیگر بازماندگان کاروان امام (ع) به اسارت درآمدند و به کوفه و از آنجا به شام برده شدند. خطبه های او در کوفه و شام (در مجلس یزید)، معروف است. وی در سال ۶۲ قمری درگذشت.

زینب دختر امام علی (ع) و حضرت فاطمه (س) است. [۱] معروف ترین نام وی زینب است که در لغت، به معنای «درخت نیکو منظر» آمده[۲] و معنای دیگر آن «زین اب» یعنی «زینت پدر» است.

حضرت زینب (س) در پنجم جمادی الاولی در سال پنجم یا ششم هجرت، در مدینه دیده به جهان گشود.[۳]

بر اساس روایات متعدد، نام گذاری حضرت زینب (س)، توسط پیامبر اسلام (ص) صورت گرفت. گفته شده است که جبرییل از سوی خداوند این نام را به پیامبر (ص) رسانده است.[۴]

هنگامی که پیامبر اسلام (ص) قنداقه وی را طلبید، او را بوسید و فرمود:

«به حاضران و غایبان امّتم وصیت می کنم که حرمت این دختر را پاس بدارند. همانا وی مانند خدیجه کبری (س) است.»[۵]

برای وی، القاب فراوانی نقل شده است، همانند عقیله بنی هاشم، عالمه غیرمعلَّمه، عارفه، موثّقه، فاضله، کامله، عابده آل علی، معصومه صغری، امینه اللّه، نائبه الزهرا، نائبه الحسین، عقیله النساء، شریکه الشهداء، بلیغه، فصیحه، و شریکه الحسین.[۶]

وی را به سبب سختی های بسیاری که در زندگی دید (درگذشت جدش پیامبر (ص)، درگذشت و سختی های مادرش، شهادت پدرش امیرالمؤمنین (ع)، شهادت برادرش امام مجتبی (ع)، فاجعه کربلا و شهادت برادرش امام حسین (ع) و دو فرزندش و دیگر بستگان و سایر شهدا، و به اسارت رفتن در کوفه و شام) ام المصائب نیز لقب داده اند.[۷]

همسر و فرزندان

زینب در سال ۱۷ ق. با عبدالله فرزند جعفر طیار ازدواج کرد و از وی چهار پسر داشت به نام های: علی، عون، عباس، محمد؛ و یک دختر به نام ام کلثوم.[۸] عون و محمد در واقعه کربلا به شهادت رسیدند.[۹]

معاویه برای فرزندش یزید از ام کلثوم خواستگاری کرد ولی امام حسین (ع) او را به همسری پسر عمویش قاسم بن محمد بن جعفر بن ابی طالب درآورد.[۱۰]